Voel jezelf als Kulizhnikov die bezig is aan een comeback
Door Colin | Donderdag 28 september 2023 | Crisis
Iets dat lang van onze vereniging weerhouden is, zoals jullie natuurlijk allemaal hebben kunnen raden…… is een prachtig crisisstuk. Misschien niet het eerste waaraan jullie dachten, maar wel zeker waar. Zoals aan de prachtige titel te zien is, is dat niet het onderwerp van dit crisisstuk. Het andere, waar ik nog blijer mee ben dat het terug is, is het schaatsen. Het schaatsseizoen is weer geopend. Weer lekker de rondjes draaien op de ijsbaan. Alleen maar het ijs, de snelheid, de druk op de benen en af en toe vragend geroep naar achteren over hoeveel rondjes we nou nog moeten. Want wie kan er nog de tel bijhouden wanneer we zo lekker opgaan in het schaatsen, al onze gedachten kwijt raken en puur aan het genieten zijn.
Voor de fanatiekelingen onder ons waren er al een paar weken “zomerijs” in Heerenveen en Inzell. Maar de start van het winterseizoen wordt voor mij toch wel gekenmerkt door het opengaan van de ijsbaan in Nijmegen. In mijn schaatstijd vroeger in Breda, ging ik altijd de eerste twee weken naar Nijmegen om te schaatsen, daarna een weekje naar Utrecht en dan eindelijk weer op de thuisbaan. En nu doen we het nog steeds. Alleen nu vanaf Eindhoven, maar zoals te zien was aan de bezetting op het ijs, zijn de rijders uit Breda er niet mee gestopt. Ik moet je zeggen dat het uurtje treinreis toch wel fijner is dan het filerijden op de A15 vanuit mijn ouders. Dat treinreisje hebben wij afgelopen dinsdag (26-09) weer gemaakt, na een jaar afwezigheid door het kapot gaan van de koeling in 2022. Een gebeurtenis waardoor we voor een jaartje hebben kunnen genieten van de schaatskunsten van Emma Hulshof onder de vlag van Isis. Het is toch altijd wel goed voor het zelfvertrouwen om de rondetijden te zien die in Nijmegen op het bord verschijnen. Voel jezelf als Kulizhnikov die bezig is aan een comeback met een rondje 24. Maar dan wordt je er door je mede trainingsgenoten weer aan herinnerd dat de baan toch echt maar 333m lang is en dat wij nog steeds twijfelen of je beter heel hard moet doorwerken voor 3 slagen op het rechte stuk of dat je beter 2 net te lange slagen kan maken.
Intermezzo voor de trouwe Eindhovenaar
Nijmegen is een 333 meter lange ijsbaan met een zeer kort recht stuk. Even snel gerekend (333-200)/2= 67,5m. De bochten zijn namelijk tegen je eigen gevoel in even groot als op een normale ijsbaan. Ze voelen alleen maar krapper aan door de 1m (kan groter zijn, maar voelt wel zo klein) brede inrijbaan en de binnen- en buitenmuren, die praktisch tegen de rand van het ijs aan staan, welk worden beschermd tegen vallende schaatsers door een 30ish centimeter dik kussen en een plastic ijshockeyboarding.
Dan wil ik nog even mijn ervaringen en theorieën delen over de ijsbaan in Nijmegen. Al deze theorieën mogen natuurlijk worden verdedigd of in twijfel worden getrokken in de reacties onder deze post. Om te beginnen de temperatuur in de ijsbaan. Voelt toch wel altijd aan alsof je een mini vrieskist binnen loopt. Theorie: Ik schaats alleen maar aan het begin van het seizoen in Nijmegen, wanneer het nog warm is buiten, dus de overgang laat mij denken dat Nijmegen altijd ijskoud is.
Daarnaast is het rijden van een wedstrijd in Nijmegen zeer interessant. Ik heb een paar keer deelgenomen aan de Dutch Classics, vroeger praktisch de eerste wedstrijd van het seizoen. Al je wedstrijd rituelen van voorgaande seizoenen de deur uit, want succes met inrijden op die inrijbaan. Ook veel plezier met een wedstrijdplan dat was opgebouwd uit doorkomsten. Oja, een 500m met 3 bochten, als buitenbaan startende kom je de eerste al na zo’n 25m tegen.
Dan wil ik nog een laatste ervaring delen met jullie die ons dinsdag op het ijs alleen maar liet filosoferen naar de reden ervoor. In mijn ervaring zijn er altijd golven aanwezig in Nijmegen. Ik weet dat we net uit de zomer komen en sommige het strand, de zee en surfen nog voor ogen hebben, maar anders dan in zee berijd ik op de ijsbaan liever niet de golven. Golven in het ijs zijn in Eindhoven ook wel is aanwezig, maar dat is altijd verderop in het seizoen, wanneer er onregelmatig de te dikke opgebouwde ijslaag wordt weggeschaafd. Hoe kan het dan op de net aangelegde ijsvloer in Nijmegen al golven? Mijn uiteindelijke theorie is het volgende; het te hard vriezen van de ijsvloer, waardoor het water, wat niet volledig regelmatig wordt aangebracht direct aanvriest.
Met die theorie, die ik graag bediscussieerd zie worden in de reacties, wil ik jullie uitnodigen om toch lekker te komen schaatsen in Nijmegen voor de komende 2 weken. En anders hoop ik jullie weer te zien op het ijs in Eindhoven. Weer lekker iedere dinsdag en donderdag schaatsen, zin in!
Voor de fanatiekelingen onder ons waren er al een paar weken “zomerijs” in Heerenveen en Inzell. Maar de start van het winterseizoen wordt voor mij toch wel gekenmerkt door het opengaan van de ijsbaan in Nijmegen. In mijn schaatstijd vroeger in Breda, ging ik altijd de eerste twee weken naar Nijmegen om te schaatsen, daarna een weekje naar Utrecht en dan eindelijk weer op de thuisbaan. En nu doen we het nog steeds. Alleen nu vanaf Eindhoven, maar zoals te zien was aan de bezetting op het ijs, zijn de rijders uit Breda er niet mee gestopt. Ik moet je zeggen dat het uurtje treinreis toch wel fijner is dan het filerijden op de A15 vanuit mijn ouders. Dat treinreisje hebben wij afgelopen dinsdag (26-09) weer gemaakt, na een jaar afwezigheid door het kapot gaan van de koeling in 2022. Een gebeurtenis waardoor we voor een jaartje hebben kunnen genieten van de schaatskunsten van Emma Hulshof onder de vlag van Isis. Het is toch altijd wel goed voor het zelfvertrouwen om de rondetijden te zien die in Nijmegen op het bord verschijnen. Voel jezelf als Kulizhnikov die bezig is aan een comeback met een rondje 24. Maar dan wordt je er door je mede trainingsgenoten weer aan herinnerd dat de baan toch echt maar 333m lang is en dat wij nog steeds twijfelen of je beter heel hard moet doorwerken voor 3 slagen op het rechte stuk of dat je beter 2 net te lange slagen kan maken.
Intermezzo voor de trouwe Eindhovenaar
Nijmegen is een 333 meter lange ijsbaan met een zeer kort recht stuk. Even snel gerekend (333-200)/2= 67,5m. De bochten zijn namelijk tegen je eigen gevoel in even groot als op een normale ijsbaan. Ze voelen alleen maar krapper aan door de 1m (kan groter zijn, maar voelt wel zo klein) brede inrijbaan en de binnen- en buitenmuren, die praktisch tegen de rand van het ijs aan staan, welk worden beschermd tegen vallende schaatsers door een 30ish centimeter dik kussen en een plastic ijshockeyboarding.
Hoe het kan dat die 67 meter extra ijsbaan niet neer is gelegd blijft bij velen een onbegrepen feit met de grote aanwezige parkeerplaats rond het complex
Dan wil ik nog even mijn ervaringen en theorieën delen over de ijsbaan in Nijmegen. Al deze theorieën mogen natuurlijk worden verdedigd of in twijfel worden getrokken in de reacties onder deze post. Om te beginnen de temperatuur in de ijsbaan. Voelt toch wel altijd aan alsof je een mini vrieskist binnen loopt. Theorie: Ik schaats alleen maar aan het begin van het seizoen in Nijmegen, wanneer het nog warm is buiten, dus de overgang laat mij denken dat Nijmegen altijd ijskoud is.
Daarnaast is het rijden van een wedstrijd in Nijmegen zeer interessant. Ik heb een paar keer deelgenomen aan de Dutch Classics, vroeger praktisch de eerste wedstrijd van het seizoen. Al je wedstrijd rituelen van voorgaande seizoenen de deur uit, want succes met inrijden op die inrijbaan. Ook veel plezier met een wedstrijdplan dat was opgebouwd uit doorkomsten. Oja, een 500m met 3 bochten, als buitenbaan startende kom je de eerste al na zo’n 25m tegen.
Dan wil ik nog een laatste ervaring delen met jullie die ons dinsdag op het ijs alleen maar liet filosoferen naar de reden ervoor. In mijn ervaring zijn er altijd golven aanwezig in Nijmegen. Ik weet dat we net uit de zomer komen en sommige het strand, de zee en surfen nog voor ogen hebben, maar anders dan in zee berijd ik op de ijsbaan liever niet de golven. Golven in het ijs zijn in Eindhoven ook wel is aanwezig, maar dat is altijd verderop in het seizoen, wanneer er onregelmatig de te dikke opgebouwde ijslaag wordt weggeschaafd. Hoe kan het dan op de net aangelegde ijsvloer in Nijmegen al golven? Mijn uiteindelijke theorie is het volgende; het te hard vriezen van de ijsvloer, waardoor het water, wat niet volledig regelmatig wordt aangebracht direct aanvriest.
Met die theorie, die ik graag bediscussieerd zie worden in de reacties, wil ik jullie uitnodigen om toch lekker te komen schaatsen in Nijmegen voor de komende 2 weken. En anders hoop ik jullie weer te zien op het ijs in Eindhoven. Weer lekker iedere dinsdag en donderdag schaatsen, zin in!
Log in om reacties te zien en plaatsen.