Amsterdam-Parijs voorbeschouwing

Een halve maand voor de start van de Tour de France is het tijd voor een wielerwedstrijd met hetzelfde einddoel: als overwinnaar het hart van Parijs bereiken. Morgenmiddag om 12:00 start Amsterdam-Parijs (AmPa) met maar liefst zes Isisianen in het startvak. Voor alle tweekoppige teams is het doel om zo snel mogelijk de Eiffeltoren te bereiken vanaf de start op het Amsterdam Science Park. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

De reis bestaat uit zo’n 480-510km, afhankelijk van welke route de teams kiezen – deze wordt zelf gemaakt. Elk koppel wordt ondersteund door twee volgers in de auto. Die hebben de benodigde voeding en materiaal bij de hand, zodat er optimaal gepresteerd kan worden. De omstandigheden zijn dit jaar zeker niet ongunstig: de wind komt voornamelijk uit het noorden, wat de rijders een flinke boost zal geven. De temperatuur is gelukkig wat gezakt ten opzichte van de afgelopen dagen. Desalniettemin zal het met een dagtemperatuur van boven de 25 graden warm zijn in de zon.

In het team “Wedsecond”, waar Hidde en Tade de pedalen zullen laten draaien, gaat de voorbereiding voorspoedig. Tade: “Ik begin met de klassieker, als je mij wil excuseren voor het cliché, ik had eigenlijk meer willen fietsen van tevoren. Maar denk dat benen er wel klaar voor zijn. Op zich over het geheel genomen, heb ik er wel zin in.” Bij Hidde is de zin ook te vinden: “Het is een mix aan spanning, doodsangst en heel veel zin. Tijd om te sterven zeggen we dan.”

Het tweede Isisduo, “Team Bart”, bestaande uit Bart en Bart – wie had dat gedacht – kijkt er ook naar uit. Bart Hodes is er in ieder geval duidelijk over. AmPa is voor hem succesvol afgerond “als ik met een pilsje onder de Eiffeltoren zit”. Daarnaast heeft Bart van Gael al meerdere goede Gran Fondo klasseringen gereden dit seizoen. Dus lang hard fietsen kan hij wel. Maar toch ziet hij AmPa als een ander soort beest: “Bij dit komt er ook echt een stuk het mentale bij kijken denk ik, en ben benieuwd hoe dat me gaat bevallen, als ik bijvoorbeeld echt ‘slaapmoe’ word. Dus ik ben wel benieuwd!”

Tot slot het koppel “Broodje Brie”, dat eigenlijk al in 2020 wilde starten. Helaas was Stijn Middelhuis toen geblesseerd. Ook de afgelopen twee jaren bleef het stoplicht op rood voor Stijns samenwerking met Rutger, eerst door een parcours dat niet leidde naar de Eiffeltoren en vorig jaar door afstudeerdrukte. Nu is het dan eindelijk zo ver, alle lampen op groen om zo hard mogelijk naar Parijs te vlammen.

Overigens ben ik wel benieuwd naar de oorsprong van de teamnaam. Want een broodje brie is niet het eerste broodje waar ik aan denk bij deze twee kerels. Ik zie vooral twee enorme burgers. Dus waarom dit team niet Big Mac heet, of, zoals ze dat zeggen in Frankrijk, Royal Cheese, is voor mij een raadsel.

Op de vraag wat de grootste hindernis wordt voor hun reis naar Parijs, heeft Stijn een duidelijk antwoord: “Make those demons your Bitch! Merry fucking christmas!” De motivatie is er dus. Alles geven is natuurlijk ook volgens de kerstgedachte. Rutger heeft als enige Isisdeelnemer al eerder de tocht naar Parijs afgelegd. Dus ik vroeg hem hoe hij de klassementskansen inschat van “Broodje Brie” ten opzichte van de 13 andere koppels die op de startlijst staan. Daarop was het antwoord kort: “De startlijst is gisteren of vandaag pas geüpdatet, dus ik weet de concurrentie nog niet helemaal. Ik zal vanavond eens kijken.” Verbeterpuntje voor de commissie dus.

Hoewel er een klassement wordt opgemaakt, is dat niet waar de uitdaging ligt. De weg naar Parijs is lang en onzeker. Kom je aan in Parijs zonder blessures? Lukt eten nog na meer dan tien uur fietsen? Kan je de nacht door zonder op de fiets in slaap te vallen? Dit zijn de vragen waar de deelnemers morgen het antwoord op gaan vinden. Ik heb er vertrouwen in dat het al de Isisteams gaat lukken om de Eiffeltoren te bereiken dit jaar. Veel succes!